Πώς μοιάζει ο μύκητας των νυχιών;

Πώς μοιάζει ο μύκητας των νυχιών, συμπτώματα και θεραπείαΚάθε τρίτο άτομο στη γη έχει αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα όπως η αποκόλληση και η κατάρρευση των νυχιών, η θόλωση της πλάκας - αυτή είναι η ονυχομυκητίαση. Η ασθένεια επηρεάζει διαφορετικές ηλικιακές ομάδες. Ο μύκητας των νυχιών (φωτογραφία παρακάτω) εξαπλώνεται γρήγορα και προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες.

Εξετάστε λεπτομερέστερα τους κύριους παράγοντες εμφάνισης, τύπους και μεθόδους θεραπείας του μύκητα στο σπίτι.

Ταξινόμηση

Οι αιτιολογικοί παράγοντες αυτής της ασθένειας είναι σαπροφυτικά, καλούπια, candida και άλλοι παθογόνοι μικροοργανισμοί.

Οι κύριοι τύποι παθογόνων:

1. Epiderrnophyton floccosum. Ανθρωποφιλικός μύκητας που επηρεάζει το στρώμα κερατοειδούς της επιδερμίδας. Μετά τη μόλυνση, αρχίζουν να εμφανίζονται στο δέρμα ροζ νιφάδες κηλίδες με χαρακτηριστικά ασαφείς άκρες. Μεταδίδει μέσω απλής επαφής ή μέσω οικιακών ειδών.
2. Trichophyton rubrum και Trichophyton mentagrophytes. Αυτοί είναι δύο μύκητες που μοιάζουν με ζύμη από το γένος Trichopyton. Έχουν τοξική επίδραση, είναι σε θέση να παραμείνουν σε αδρανή κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα και μετά από έκθεση σε αρνητικούς παράγοντες γίνονται πιο δραστήριοι. Τα πρώτα σημάδια της νόσου είναι φαγούρα ανάμεσα στα δάχτυλα και μια δυσάρεστη οσμή, αργότερα εμφανίζεται ένα εξάνθημα και ξεφλούδισμα. Το χρώμα του ενσωματώματος μπορεί να παραμείνει αμετάβλητο.

Οι μυκολόγοι διακρίνουν τέσσερις τύπους μυκητίασης, οι οποίοι μπορεί να προκληθούν από διάφορους μύκητες του ποδιού:

1. Η διαγραμμένη μορφή είναι η πιο ελαφριά. Χαρακτηρίζεται από ελαφρά φαγούρα μεταξύ των δακτύλων και ελαφρά απολέπιση του δέρματος. Ο λόγος είναι η Candida saprophyte. Η περίοδος επώασης είναι 2 εβδομάδες. Τις περισσότερες φορές, οι ασθενείς απλά δεν παρατηρούν τα σημάδια της λοίμωξης και διαδίδουν τον μύκητα. Ακόμη και απουσία θεραπείας, η ασθένεια εξαφανίζεται από μόνη της.
2. Υπερκαρκωτικό. Η παραμελημένη μορφή αυτού του μύκητα του ποδιού μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση βαθιών ρωγμών και βλάβης στους ιστούς του ποδιού μέχρι τον αστράγαλο. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο αρχικό στάδιο της νόσου δεν υπάρχουν εξωτερικές εκδηλώσεις. Η σόλα δεν φαγούρα και δεν πονάει, μερικές φορές εμφανίζονται μικρές ρωγμές.
3. Η διαγενή ή διαγεννητική είναι η πιο κοινή. Τις περισσότερες φορές, η πρωτογενής βλάβη ξεκινά με τις πτυχές του αντίχειρα και του δείκτη και μετά απλώνεται κατά μήκος του ποδιού. Πιθανές αιτίες εμφάνισης - επαφή με μολυσμένο άτομο (επιφάνεια), τραυματισμός και μη τήρηση των κανόνων προσωπικής υγιεινής.
4. Δυσιδρωτική ή φυσαλιδώδης μορφή - μυκητίαση, η οποία προκαλεί την εμφάνιση εξανθημάτων και τοπικών διαβρώσεων στην επιδερμίδα. Μεταδίδεται αποκλειστικά από τον ασθενή και σπάνια διαγιγνώσκεται στο δέρμα των ποδιών. Πιστεύεται ότι αυτός ο μύκητας λατρεύει περισσότερο τα χέρια και τις παλάμες. Ελλείψει κατάλληλης θεραπείας, το μυκητικό έκζεμα εμφανίζεται λόγω της έκθεσης σε παθογόνους μικροοργανισμούς.

Με την πάροδο του χρόνου, οι μυκητιασικές λοιμώξεις εξελίσσονται, αν και αυτό συμβαίνει πολύ αργά. Μερικές φορές οι άνθρωποι ζουν με μύκητες για δεκαετίες και αρχίζουν να ανησυχούν μόνο όταν το νύχι φεύγει εντελώς, εμφανίζονται επώδυνες αισθήσεις. Υπάρχουν συνολικά διάφορα στάδια.

1. Αρχικό στάδιο. Η μυκητιακή λοίμωξη μόλις αρχίζει να καταστρέφει το νύχι, αλλάζει το χρώμα του, εξαφανίζεται η διαφάνεια.
2. Η εμφάνιση της υπερκεράτωσης. Αυτό το φαινόμενο, όταν, με μυκητίαση, το νύχι αρχίζει να πυκνώνει, γίνεται πολύ πυκνό, μερικές φορές μεγαλώνει έντονα. Μέχρι το τέλος αυτού του σταδίου, η πλάκα νυχιών χαλαρώνει, μερικές φορές τα ανώτερα στρώματά της μπορούν απλώς να αποξεστούν με το δάχτυλο.
3. Στο επόμενο στάδιο, η μυκητιακή λοίμωξη κινείται κάτω από το νύχι. Η επιδερμίδα αποσπάται από την πλάκα των νυχιών και η πτυχή των νυχιών μπορεί να γίνει κόκκινη, πρησμένη και φλεγμονή.
4. Στάδιο τρεξίματος. Το νύχι είναι ατροφικό, αλλάζει εντελώς το χρώμα. Σε αυτό το στάδιο, η πλάκα των νυχιών συχνά αποσπάται πλήρως ή καταστρέφεται.

Συνιστάται να υποπτεύεστε μύκητα των νυχιών στα αρχικά στάδια, στην προχωρημένη του μορφή είναι δύσκολο και μακρύ να αντιμετωπιστεί, μερικές φορές απαιτείται πλήρης αφαίρεση της πλάκας των νυχιών. Μην ξεκινήσετε τη μυκητίαση.

Συμπτώματα

Η ονυχομυκητίαση επηρεάζει συχνότερα τα νύχια, λιγότερο συχνά τα χέρια. Η ασθένεια ξεκινά με τον αντίχειρα και το μικρό δάχτυλο (το εξωτερικό άκρο επηρεάζεται), επηρεάζοντας ομαλά όλες τις πλάκες.

Τα κύρια συμπτώματα της ονυχομυκητίασης θα βοηθήσουν στον προσδιορισμό μιας μυκητιασικής λοίμωξης:

• την εμφάνιση λωρίδων και κηλίδων υπόλευκη ή πρασινωπή απόχρωση κάτω από τα νύχια.
• θόλωση της πλάκας, αλλαγή στο χρώμα της (από κίτρινο σε σκούρο καφέ).
• ερυθρότητα και απολέπιση του δέρματος γύρω από τα νύχια.
• την εμφάνιση τραχύτητας στα πόδια και μεταξύ των δακτύλων.
• ο σχηματισμός μούχλας στα νύχια.

Για να μάθετε πώς να αναγνωρίζετε την ασθένεια στο αρχικό στάδιο, μπορείτε να δείτε τις κύριες εκδηλώσεις του μύκητα των νυχιών στη φωτογραφία. Αυτό θα σας επιτρέψει τουλάχιστον να καταλάβετε πώς ξεκινά η ανάπτυξη της λοίμωξης και εάν βρείτε παρόμοια σημεία, συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

Πώς μοιάζει ο μύκητας στη φωτογραφία

Σε κάθε περίπτωση, η αρχική εξέταση του ποδιού γίνεται ανεξάρτητα.Για να μην συγχέουμε τον μύκητα με πιθανά καλαμπόκια ή συνηθισμένη μηχανική βλάβη στο πόδι, σας συνιστούμε να μελετήσετε τη φωτογραφία του μύκητα των νυχιών στα αρχικά και προχωρημένα στάδια.

Διαγνωστικά

Υπάρχουν περισσότερα από 50 υποείδη μυκήτων που προκαλούν ονυχομυκητίαση, επομένως είναι δυνατόν να προσδιοριστεί με ακρίβεια ο τύπος μόνο σε εργαστηριακές συνθήκες. Η προκαταρκτική διάγνωση στο σπίτι είναι δυνατή από το δεύτερο στάδιο, όταν εμφανίζονται συμπτώματα.

1. Είναι απαραίτητο να εξεταστούν οι πλάκες νυχιών για να προσδιοριστεί ο εντοπισμός της μυκητιασικής λοίμωξης.
2. Το επόμενο κριτήριο είναι το σχήμα της αλλαγής στο πάχος του νυχιού, η παρουσία ζυγαριάς και θρυμματισμού.
3. Ο καθοριστικός παράγοντας μπορεί να είναι το χρώμα των εστιών της μόλυνσης.
4. Είναι απαραίτητο να εκτιμηθεί η κατάσταση του δέρματος και των μαλλιών κατά τη στιγμή της ανίχνευσης της ονυχομυκητίασης: πολλοί μύκητες τους επιτίθενται πρώτα και στη συνέχεια μετακινούνται στην πλάκα των νυχιών.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο αιτιολογικός παράγοντας είναι διάφοροι τύποι μυκητιασικής λοίμωξης. Είναι δυνατοί συνδυασμοί δερματοφυτών με μύκητες που μοιάζουν με ζύμη ή καλούπια με candida.

Θεραπεία του μύκητα των νυχιών στο αρχικό στάδιο

Εάν εμφανιστεί μια τέτοια ασθένεια, είναι δυνατές 3 επιλογές θεραπείας, όλα εξαρτώνται από το στάδιο στο οποίο βρίσκεται ο μύκητας. Έτσι:

• τη χρήση τοπικών ναρκωτικών ·
• τη χρήση από του στόματος φαρμάκων ·
• συνδυαστική θεραπεία.

Τα τοπικά φάρμακα αντιπροσωπεύονται από διάφορες αλοιφές, πηκτές, εναιωρήματα, γαλακτώματα και άλλους τύπους εξωτερικών παρασκευασμάτων. Ενεργούν μόνο στην εστία της βλάβης και δεν διεισδύουν στην κυκλοφορία του αίματος. Χρησιμοποιούνται κυρίως στα αρχικά στάδια ανάπτυξης δερματομυκητίασης ή με μικρή εστία μόλυνσης. Η θεραπεία, κατά κανόνα, κυμαίνεται από μια εβδομάδα έως αρκετούς μήνες, ανάλογα με το βαθμό παραμέλησης της βλάβης.

1. Τα από του στόματος φάρμακα λαμβάνονται από το στόμα και δρουν στον αιτιολογικό παράγοντα μέσα από το σώμα. Έχουν παρενέργειες και επηρεάζουν όχι μόνο την πληγείσα περιοχή, αλλά και το σώμα στο σύνολό του. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αρκεί μια μόνο εφαρμογή, μερικές φορές απαιτείται πορεία θεραπείας. Χρησιμοποιούνται για σοβαρές βλάβες και προχωρημένα στάδια μυκητιακών παθήσεων.
2. Η συνδυαστική θεραπεία χρησιμοποιείται συχνότερα. Η δράση των εξωτερικών φαρμάκων μειώνει την ένταση των συμπτωμάτων, επιταχύνει την επούλωση των κατεστραμμένων περιοχών και τα δισκία δρουν από το εσωτερικό στον αιτιολογικό παράγοντα της νόσου.

Με οποιαδήποτε επιλογή θεραπείας, η πορεία της θεραπείας δεν πρέπει να διακόπτεται. Το σχήμα της χρήσης ναρκωτικών και η διάρκεια καθορίζονται από τον γιατρόΚατά κανόνα, η θεραπεία συνεχίζεται μετά την εξαφάνιση των συμπτωμάτων και των εξωτερικών εκδηλώσεων των μυκητών για αρκετές ακόμη ημέρες (έως μία εβδομάδα).

Βερνίκια και αλοιφές κατά του μύκητα

Εάν ο μύκητας των νυχιών δεν ξεκινήσει, αλλά βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, αξίζει να προσπαθήσετε να εφαρμόσετε βερνίκια και αλοιφές που βοηθούν στην απαλότητα της πληγείσας περιοχής. Σε αυτήν την περίπτωση, τα σπόρια του μύκητα πεθαίνουν υπό την επίδραση του φαρμάκου.

1. Τα πιο συνηθισμένα αντιμυκητιακά βερνίκια είναι τα "Terbinafin", "Amorolfin", "Cyclopirox". Ακολουθώντας τις οδηγίες, το βερνίκι εφαρμόζεται δύο φορές την εβδομάδα για αρκετούς μήνες, έως ότου το υγιές νύχι ξαναγεννηθεί εντελώς.
2. Επίσης ευρέως γνωστές είναι: κρέμες - "Σερτακοναζόλη", "Μπιφοναζόλη", "Κετοκοναζόλη", "Terbinafine". σπρέι - "Terbinafin", κ. λπ. Εφαρμόστε σε μια καθαρή, στεγνή επιφάνεια της περιοχής του δακτύλου και των νυχιών που επηρεάζεται από τον μύκητα. Το αντιμυκητιασικό υγρό που περιέχει βορικό οξύ και ρεσορκινόλη βοηθά στο στέγνωμα και την απολύμανση του προσβεβλημένου δέρματος και των νυχιών.
3. Ένα αντισηπτικό που δημιουργείται με βάση το ιώδιο, επιταχύνει τη διαδικασία ανανέωσης και επούλωσης του ίδιου του νυχιού και της περιοχής γύρω από αυτό. Μετά την εφαρμογή του ψεκασμού, είναι πιθανές εκδηλώσεις αλλεργικής αντίδρασης με τη μορφή καύσου, κνησμού.

Για τη θεραπεία των νυχιών, θα πρέπει να επιλέξετε έναν τύπο φαρμάκου. Δεν συνιστάται η εναλλαγή, η αλλαγή κεφαλαίων, τέτοιοι χειρισμοί θα οδηγήσουν σε μείωση της αποτελεσματικότητας του θεραπευτικού αποτελέσματος. Πριν ξεκινήσετε τη χρήση, φροντίστε να διαβάσετε τις αντενδείξεις. Απαγορεύεται σε έγκυες γυναίκες, παιδιά και άτομα που πάσχουν από ατομική δυσανεξία να χρησιμοποιούν αντιμυκητιακά βερνίκια για θεραπεία.

Πριν εφαρμόσετε βερνίκι ή αλοιφή, η περιοχή των νυχιών που επηρεάζεται από τον μύκητα πρέπει να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν περισσότερο χρησιμοποιώντας ένα ειδικό αρχείο που συνοδεύει το φάρμακο. Μετά την απολίπανση του νυχιού με διάλυμα νερού-αλκοόλης, εφαρμόζεται ένα στρώμα βερνικιού, το οποίο πρέπει να αλλάζει κάθε λίγες μέρες. Πριν από τη διαδικασία, μπορείτε να κάνετε μπάνιο με σαπούνι και σόδα. Το βερνίκι αφαιρείται με τον ίδιο τρόπο όπως διακοσμητικό, χρησιμοποιώντας οργανικούς διαλύτες.

εθνοεπιστήμη

Η μυκητίαση των νυχιών στο αρχικό στάδιο μπορεί να αντιμετωπιστεί με μεθόδους στο σπίτι. Οι λαϊκές θεραπείες είναι καλοί βοηθοί στη σύνθετη θεραπεία της νόσου.

1. Θαλασσινό αλάτι. Αυτή η θεραπεία συνδυάζεται καλύτερα με συντηρητικές θεραπείες. Τα λουτρά με θαλασσινό αλάτι είναι μια συνιστώμενη προπαρασκευαστική διαδικασία πριν από την εφαρμογή τοπικών προϊόντων. Για μια μικρή ποσότητα ζεστού νερού, πρέπει να πάρετε ένα κουταλάκι του γλυκού αλάτι, κρατήστε τα πόδια σας για περίπου 15-20 λεπτά.
2. Δίσκοι από αφέψημα από κλαδιά ιτιάς χρησιμοποιούνται 3 φορές την εβδομάδα. Για μαγείρεμα, συλλέξτε νεαρούς βλαστούς, ψιλοκόψτε, πάρτε 500 γρ. πρώτες ύλες και ρίξτε 2 λίτρα νερό. Βράστε, μειώστε τη θερμότητα και αφήστε το για 10 λεπτά. Αφού κρυώσει ο ζωμός, στραγγίστε τον και κρατήστε τα πόδια για 20 λεπτά.
3. Λάδι δέντρων τσαγιού. Τα τραυματισμένα νύχια πρέπει να λιπαίνονται πριν πάτε για ύπνο, να επίδεσμο και να αφήσετε όλη τη νύχτα. Το πρωί, αφαιρέστε τους επιδέσμους, καθαρίστε την κεράτινη στιβάδα του νυχιού και στάγδην ξανά λάδι δέντρου τσαγιού, αλλά μην το τυλίξετε. Είναι σημαντικό να συνεχίσετε τη θεραπεία έως ότου αρχίσει να αναπτύσσεται ένα υγιές νύχι.
4. Λουτρά ξιδιού. Σε 2 λίτρα ζεστού νερού (37 βαθμούς), αραιώστε 5 κουταλιές της σούπας. μεγάλο. 9% ξίδι. Τα πόδια πρέπει να εμποτιστούν σε ένα τέτοιο διάλυμα για τουλάχιστον μισή ώρα. Στη συνέχεια, καθαρίστε το μαλακό κερατινοποιημένο στρώμα του νυχιού με ένα αρχείο νυχιών και επεξεργαστείτε τις πληγείσες περιοχές στα πόδια και μεταξύ των δακτύλων με ελαφρόπετρα. Μετά από τέτοιο χειρισμό, συνιστάται η εφαρμογή αντιμυκητιασικής κρέμας ή διαλύματος. Κάνετε τις διαδικασίες τακτικά (1-2 φορές την ημέρα) για ένα μήνα.
5. Φικαρία. Αυτό το φυτό χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό κατά των ασθενειών των νυχιών και του δέρματος. Πρέπει να αντιμετωπιστεί με προσοχή λόγω του ενεργού φαινομένου "καυτηριασμού". Ο χυμός Celandine, τα αφέψημα και τα έλαια που βασίζονται σε αυτό το φυτό χρησιμοποιούνται κατά του μύκητα.

Θεραπεία με λέιζερ

Η θεραπεία με λέιζερ είναι μια από τις νεότερες θεραπείες για μύκητες των νυχιών, ειδικά στα προχωρημένα στάδια της. Αυτή η μέθοδος είναι μια εναλλακτική λύση στη χειρουργική αφαίρεση, ακολουθούμενη από μια μακρά περίοδο ανάρρωσης. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με λέιζερ, υγιείς ιστοί δεν αγγίζονται · κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ο ασθενής δεν έχει πόνο ή άλλες δυσάρεστες αισθήσεις.

Μειονεκτήματα της θεραπείας με λέιζερ: υψηλή τιμή, πρέπει να κάνετε διαλείμματα μεταξύ των διαδικασιών, μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο από εξειδικευμένο δερματολόγο. Ανεξάρτητα από την επιλεγμένη μέθοδο θεραπείας, είναι απαραίτητο να ακολουθείτε όλους τους κανόνες προσωπικής υγιεινής. Ο μύκητας των νυχιών μπορεί να επαναληφθεί και η θεραπεία δεν θα είναι αποτελεσματική εάν δεν γίνει.

Κατά τη θεραπεία του μύκητα των νυχιών, πρέπει να εκτελείτε τακτικά διαδικασίες υγιεινής, να αλλάζετε συχνά κάλτσες, να αερίζετε τα παπούτσια μετά τη φθορά. Οι ίδιοι κανόνες πρέπει να ακολουθούνται ώστε να μην εμφανιστεί ξανά μυκητίαση των νυχιών μετά τη θεραπεία.

Πρόληψη

Φυσικά, είναι καλύτερο να αποτρέψουμε τον μύκητα παρά να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειές του για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Πώς να προστατευτείτε από τον μύκητα:

1. Στα πρώτα σημάδια μύκητα (κνησμός, ερυθρότητα, ξεφλούδισμα), πρέπει να λιπαίνετε γενναιόδωρα τα πόδια με σαλικυλική αλοιφή. Έχει ισχυρή αντιβακτηριακή δράση και ενυδατώνει το δέρμα. Αντ 'αυτού, το αίγαγρο ή το στρεπτοκτόνο είναι επίσης κατάλληλο.
2. Πριν από κάθε επίσκεψη στην πισίνα, τη σάουνα, το γυμναστήριο ή σε άλλο μέρος όπου πρέπει να βγάζετε τα παπούτσια σας, είναι σημαντικό να περιποιηθείτε τα πόδια σας με μια προστατευτική κρέμα.
3. Αντιμετωπίστε τα παπούτσια τακτικά, πλύνετε τα αν είναι δυνατόν και στεγνώστε τα έξω. Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε ειδικά σκευάσματα για αυτό. Τα περισσότερα προϊόντα μπορούν να καθαριστούν από το εσωτερικό με αλκοόλ ή άλλα αντιβακτηριακά διαλύματα.

Για την ενίσχυση του δέρματος και την εξασφάλιση της τοπικής ανοσίας, είναι κατάλληλη μια συνταγή για ένα προφυλακτικό μείγμα με βάση τα κρεμμύδια. Ένα κρεμμύδι αλέθεται με δύο κουταλιές της σούπας μέλι. Η προκύπτουσα πάστα εφαρμόζεται στο δέρμα των ποδιών και των παλάμων. Συνιστάται να διατηρείτε τη μάσκα για 30 λεπτά. Επαναλάβετε κάθε δεύτερη μέρα.